“ Midlife crisis? Nee zo is het bij mij niet gegaan. Meer een evolutie.
Als kind had ik al niet veel op met kleren. vooral de om je lijf vastdraaiende pyjama's en natte zwembroeken, wat een drama!
Toen ik op mezelf woonde werd kleding steeds iets wat je nou eenmaal nodig hebt tegen de kou, persoonlijke bescherming. (zonder de juiste kleding op een motor gaan rijden is bv. echt een no-go), en ook boodschappen doen etc. geeft waarschijnlijk wat problemen.
Mijn buren weten inmiddels ook dat ze me regelmatig in adamskostuum in de tuin kunnen aantreffen.
Ik was een keer op een vakantie op Vlieland over het strand aan het wandelen en wilde in zee terwijl ik verder niks bij me had. Dan maar skinny dippen. Dat was voor mij een openbaring en een kantelpunt. Sindsdien geen zwemkleding en geen textielstrand meer!
Een keer met een vriendin mee naar de sauna (wow weer een verrijking)
Sinds een aantal jaar ook de naturistencamping ontdekt. wat een verademing.
Dus over het geheel gezien eigenlijk meer een evolutie waarbij steeds meer kleding wegvalt. ”