een zwak geluid van een politieauto in de verte. We worden wakker in de bloesem van de nieuwe dag.

Een mooie dag om erop uit te trekken en een bezoekje te brengen aan ons favoriete wellnesscomplex nabij Rotterdam. In alle rust eerst aan de koffie met een bakje yoghurt en het nieuws van de ochtend op TV. Er is nog steeds oorlog, langzaam dringt het door dat zelfs na een nachtje slaap deze nachtmerrie in het verre buitenland nog niet voorbij is. Maar ook nu gaat het leven gestaag door alsof deze ellende niet bestaat.

We pakken onze tassen in met badhanddoeken, badjas, slippers en shampoo en trekken onze jas aan. We zijn onderweg! De geuren van de morgen dringen onze neus in en we voelen ons toch erg opgetogen, ondanks de zware berichten op social media over alle nare gebeurtenissen van het heden.

Ondertussen razen de weilanden aan ons voorbij, zien we diverse borden langskomen over lingerie, bitcoins en autobedrijven. Realiseren ons dat we leven in een welvarend land in Europa. Een land waar het allemaal maar kan, waar we water uit de kraan hebben. Waar we naakt op het strand kunnen liggen met mooi weer… Tenminste, dat zou je denken…

De waarheid is dat er een stroming zichtbaar wordt in het bestuursland dat graag wil bepalen waar wij onze vrijheden mogen beoefenen. Vrijheden welke sommigen niet begrijpen. Waarom is bloot zijn een vrijheid? Waarom zou een naturist of nudist zich moeten verantwoorden aan de maatschappij van onbegrijpende mensen? Het naakt zijn zou een gemeengoed moeten zijn, een normaliteit! Geen paria!

We parkeren de auto op de parkeerplaats voor de wellness, pakken onze tas en lopen rustig richting de entree. Ik kijk even om en zie dat de zon doorkomt en de wolken verdwijnen. Het wordt een heerlijke dag om te ontspannen dacht ik in mezelf…